Duszo, masz siebie szukać we Mnie,
A Mnie, Mnie masz szukać w sobie.
W taki sposób mogła miłość
Duszo we mnie cię sportretować,
Że żaden znany malarz
Nie wiedziałby jak z takim kunsztem
Taki obraz wyryć.
Byłaś z miłości stworzona
Piękna śliczności, i tak
W mych wnętrznościach odmalowana.
Jeśli się zagubisz, ma ukochana
Duszo, masz siebie szukać we mnie.
Gdyż ja wiem, że się odnajdziesz
W mej piersi sportretowana,
I tak jak żywa uchwycona,
Że gdy się ujrzysz, zamrzesz
Widząc się tak dobrze namalowaną.
A gdybyś przypadkiem nie wiedziała
Gdzie Mnie znajdziesz,
Nie chodź to tu, to tam
Ale, jeśli znaleźć mnie byś zechciała
Mnie, ty szukać masz w sobie.
Bo ty jesteś mym przybytkiem,
Jesteś mym domem i mieszkaniem,
Więc tak wołam w każdym czasie,
Jeśli odkrywam w twojej myśli,
Że drzwi są zamknięte.
Na zewnątrz ciebie nie trzeba mnie szukać,
Ponieważ dla znalezienia Mnie,
Wystarczy jedynie mnie zawołać,
Bo do Ciebie przyjdę bez opóźnienia,
A Mnie, Mnie szukać masz w sobie.
(św. Teresa od Jezusa, Wiersz IV „Duszo, szukaj siebie we Mnie”)