W języku ludzi, których się dziś poważa, w ich książkach, w tym co mówią o człowieku, nie znajdziesz tego okropnego słowa, które wszakże jest bardzo częste w świecie religijnym – naszym świecie – zwłaszcza w bliskiej relacji z Bogiem: to słowo to „grzech”. We współczesnym sposobie myślenia ludzi już nie postrzega się jako grzeszników. Klasyfikuje się ich jako zdrowych, chorych, dobrych, silnych, słabych, bogatych, ubogich, mądrych, ignorantów, ale nie natrafi się tutaj nigdy na słowo „grzech”. Ludzki intelekt zostaje takim sposobem oddzielony od Boskiej mądrości, to słowo „grzech” nie powraca ponieważ utraciliśmy samą koncepcję grzechu. Jedne z najbardziej przenikliwych i poważnych słów papieża Piusa XII, czcigodnej pamięci, brzmią: „współczesny świat utracił poczucie grzechu”. Ale czym to jest jeśli nie rozłamem spowodowanym w naszej relacji z Bogiem właśnie przez grzech?
(bł. Paweł VI, Homilia, 20.09.1964 [fragm.])
Jezus urodził się po to, by:
[Kościół], którego życie oddala się wyraźnie od Wydarzenia Kalwarii; który zmniejsza swoje wymagania i nie rozwiązuje już problemów zgodnie z wolą Boga, lecz zgodnie z naturalnymi możliwościami człowieka; w którym Credo staje się elastyczne, a moralność relatywistyczna; Kościół na papierze, a bez Tablic Dziesięciorga Przykazań; Kościół, który zamyka oczy na widok grzechu, a za wadę ma bycie tradycyjnym, zacofanym, nienowoczesnym.
J.M.J.
— Napisz: Jestem święty po trzykroć i brzydzę się najmniejszym grzechem. Nie mogę kochać duszy, którą plami grzech, ale kiedy żałuje, to nie ma granicy dla Mojej hojności, jaką mam ku niej. Miłosierdzie Moje ogarnia ją i usprawiedliwia. Miłosierdziem Swoim ścigam grzeszników na wszystkich drogach ich i raduje się Serce Moje, gdy oni wracają do Mnie. Zapominam o goryczach, którymi poili Serce Moje, a cieszę się z ich powrotu. Powiedz grzesznikom, że żaden nie ujdzie ręki Mojej. Jeżeli uciekają przed miłosiernym Sercem Moim, wpadną w sprawiedliwe ręce Moje. Powiedz grzesznikom, że zawsze czekam na nich, wsłuchuję się w tętno ich serca, kiedy uderzy dla Mnie. Napisz, że przemawiam do nich przez wyrzuty sumienia, przez niepowodzenie i cierpienia, przez burze i pioruny, przemawiam przez głos Kościoła, a jeżeli udaremnią wszystkie łaski Moje, poczynam się gniewać na nich, zostawiając ich samym sobie i daję im czego pragną.